Eerste weekje in Indonesië
Door: Willeke
Blijf op de hoogte en volg Willeke
07 April 2015 | Indonesië, Semarang
Selamat siang!
Mijn eerste weekje zit er op, dus dacht ik, het is tijd voor een reisverslag!
De reis begon vorige week maandag op Schiphol. Na een reis van 17 uur inclusief hele lange tussenstop in Dubai, kwamen we aan in Jakarta. Eerste indruk: heeeeet! Als een warme deken die om je heen geslagen wordt, die je niet meer af kunt doen. Diana, de zus van Jenny (vriendinnetje van de opleiding uit Nederland) kwam ons ophalen, dat was heel fijn, want we werden meteen ‘aangevallen’ door ‘taximannetjes’ die ons allemaal een taxi wilde aansmeren. We zijn met de auto van Diana naar ons hotel in Jakarta gereden. Over 15 km hebben we ongeveer twee en een half uur gedaan, wat een drukte! De wegen hier zijn overvol met auto’s, scootertjes en bussen. En er zijn natuurlijk geen verkeersregels, of niemand houdt zich er aan in ieder geval. Jakarta is geen fijne stad, het is er erg druk en er hangt een dikke laag smog. We waren net een attractie, want iedereen wilde met ons op de foto! We waren blij dat we er na drie dagen weg konden. Met de trein zijn we vanuit Jakarta naar Semarang gereisd. Het was een treinrit van ongeveer 6 uur en halverwege de treinreis moesten we alle drie toch echt een keer plassen. Toen we het toilet zagen was dat wel even schrikken zeg! De trein ging van links naar rechts op en neer en dan moet je al hurkend boven de plee maar eens raak zien te plassen in dat gat!
Het uitzicht vanuit de trein was mooi, maar ook wel indrukwekkend. We reden door de sloppenwijken van Jakarta. De verschillen tussen rijk en arm zijn hier in Indonesië erg groot. Midden in de sloppenwijken stonden grote, glimmende moskees. Verder zagen we veel rijstvelden en kleine dorpjes. Op de rijstvelden werken de mensen echt zoals ik het me voorstelde, met van die puntige hoedjes, pal in de zon.
Rond 4 uur in de middag kwamen we aan in Semarang. Semarang is een mooie stad in vergelijking met Jakarta. In Semarang hebben we de andere drie studenten van de opleiding opgezocht, zij verblijven in het zelfde appartementencomplex als wij. We waren behoorlijk moe na de treinreis, dus we zijn, na een maaltijd bij de KFC (wat langs ons appartement zit, inclusief MCDonalds en Pizza Hut), lekker naar ons appartementje gegaan, eindelijk een eigen plekkie!
De volgende dag heeft Yogi ons mee op sleeptouw genomen. Hij heeft ons laten zien hoe het openbaar vervoer hier werkt en hoe we bij het ziekenhuis konden komen. Yogi is een Indonesische student die we via via kennen. Hij heeft voor ons het appartement geregeld en woont zelf ook in Semarang. Hierna liet Yogi ons een lekker restaurant zien waar we heerlijk hebben gegeten met z’n zessen. Yogi weet veel te vertellen over de Indonesische cultuur en taal en dat is erg interessant. Hij kan goed Engels en wil alles voor ons regelen en laten zien. Dat is superfijn!
Daarna zijn we nog even gaan zwemmen. We hebben echt een heerlijk zwembad op het dak van ons hotel (30 verdiepingen hoog!). Vanuit het zwembad kijk heb je een fantastisch uitzicht over de stad. Op de gebedstijden hoor je een stuk of 6 moskees door elkaar ‘zingen.’ Zingen is een groot woord, want het klinkt helemaal nergens naar! Hard en vals! Dit horen we by the way ook elke ochtend om kwart voor 5, fijn hè! ;)
Die avond hebben we voor het eerst aan een van de vele straattentjes gegeten, met onze handen (!). Kip met rijst, uiteraard!
Maandag was onze eerste stagedag. Om half 7 vertrokken we naar Rumah Sakit Pantiwilasa Citarum (ons ziekenhuis). Hier werden we heel hartelijk ontvangen door mas Bayu en mas Aris. Ze vertelde ons alles over onze diensten en we hebben afspraken gemaakt over de stage. We gaan van maandag tot en met donderdag van 7 tot 2 diensten draaien. In het weekend zijn we lekker vrij. We hebben een rondleiding gekregen door het ziekenhuis. Het ziekenhuis is redelijk groot en modern. Er zijn in totaal 8 afdelingen. Alles gaat hier ‘low-speed.’ De verpleegkundigen sloffen hier rustig over de gangen, in tegenstelling tot Nederland, waar iedereen altijd aan het rennen is.
De eerste drie weken hebben we oriëntatie weken, we mogen dan twee dagen op elke afdeling meekijken, om te kijken welke afdeling we het leukst vinden. Vervolgens mogen we twee afdelingen kiezen, waar we dan vervolgens nog ieder 4 weken stage gaan lopen. Na een rondleiding in het ziekenhuis begonnen we onze eerste oriëntatiedag. Onze eerste afdeling is de OK. Wij helemaal blij natuurlijk, want in Nederland gaat dat allemaal niet zo makkelijk, een dagje meelopen op de OK.. Die blijdschap was er snel vanaf, toen we er achter kwamen dat er die dag geen operaties gepland waren. We hebben een beetje rond gekeken op de operatiekamers en in gebrekkig Engels nog wat gekletst met de verpleegkundigen van de OK. Die vonden ons overigens interessanter dan hun werk, want ze wilde natuurlijk weer allemaal met ons op de foto, haha!
De tweede dag begon goed, gelijk 4 operaties mogen bijwonen! Een appendectomie, twee keer een tonsillectomie en een sterilisatie van een vrouw. Dat was superinteressant! ’s Middags waren we al op tijd klaar en hebben we wat rondgesjouwd rondom het hotel. Vanuit ons balkon hadden we een steegje gespot waar we graag een kijkje wilde nemen. Het bleek een soort marktje te zijn, ze verkochten er van alles! Allerlei soorten banaan, kippen, gedroogde visjes, en allerlei soorten groenten en fruit die wij niet kennen. We hebben lekker van de cultuur gesnoven, maar niet te diep want het stonk nogal!
Morgen mogen we meekijken op de verloskamers, daar heb ik ook heel veel zin in!
Verder hebben we nog een hele lijst met leuke dingen die we nog graag willen gaan doen en zien, genoeg te doen dus, ik vermaak me wel!
Bedankt voor het lezen en een dikke kus vanuit Semarang!
Sampai Jumpa!
Mijn eerste weekje zit er op, dus dacht ik, het is tijd voor een reisverslag!
De reis begon vorige week maandag op Schiphol. Na een reis van 17 uur inclusief hele lange tussenstop in Dubai, kwamen we aan in Jakarta. Eerste indruk: heeeeet! Als een warme deken die om je heen geslagen wordt, die je niet meer af kunt doen. Diana, de zus van Jenny (vriendinnetje van de opleiding uit Nederland) kwam ons ophalen, dat was heel fijn, want we werden meteen ‘aangevallen’ door ‘taximannetjes’ die ons allemaal een taxi wilde aansmeren. We zijn met de auto van Diana naar ons hotel in Jakarta gereden. Over 15 km hebben we ongeveer twee en een half uur gedaan, wat een drukte! De wegen hier zijn overvol met auto’s, scootertjes en bussen. En er zijn natuurlijk geen verkeersregels, of niemand houdt zich er aan in ieder geval. Jakarta is geen fijne stad, het is er erg druk en er hangt een dikke laag smog. We waren net een attractie, want iedereen wilde met ons op de foto! We waren blij dat we er na drie dagen weg konden. Met de trein zijn we vanuit Jakarta naar Semarang gereisd. Het was een treinrit van ongeveer 6 uur en halverwege de treinreis moesten we alle drie toch echt een keer plassen. Toen we het toilet zagen was dat wel even schrikken zeg! De trein ging van links naar rechts op en neer en dan moet je al hurkend boven de plee maar eens raak zien te plassen in dat gat!
Het uitzicht vanuit de trein was mooi, maar ook wel indrukwekkend. We reden door de sloppenwijken van Jakarta. De verschillen tussen rijk en arm zijn hier in Indonesië erg groot. Midden in de sloppenwijken stonden grote, glimmende moskees. Verder zagen we veel rijstvelden en kleine dorpjes. Op de rijstvelden werken de mensen echt zoals ik het me voorstelde, met van die puntige hoedjes, pal in de zon.
Rond 4 uur in de middag kwamen we aan in Semarang. Semarang is een mooie stad in vergelijking met Jakarta. In Semarang hebben we de andere drie studenten van de opleiding opgezocht, zij verblijven in het zelfde appartementencomplex als wij. We waren behoorlijk moe na de treinreis, dus we zijn, na een maaltijd bij de KFC (wat langs ons appartement zit, inclusief MCDonalds en Pizza Hut), lekker naar ons appartementje gegaan, eindelijk een eigen plekkie!
De volgende dag heeft Yogi ons mee op sleeptouw genomen. Hij heeft ons laten zien hoe het openbaar vervoer hier werkt en hoe we bij het ziekenhuis konden komen. Yogi is een Indonesische student die we via via kennen. Hij heeft voor ons het appartement geregeld en woont zelf ook in Semarang. Hierna liet Yogi ons een lekker restaurant zien waar we heerlijk hebben gegeten met z’n zessen. Yogi weet veel te vertellen over de Indonesische cultuur en taal en dat is erg interessant. Hij kan goed Engels en wil alles voor ons regelen en laten zien. Dat is superfijn!
Daarna zijn we nog even gaan zwemmen. We hebben echt een heerlijk zwembad op het dak van ons hotel (30 verdiepingen hoog!). Vanuit het zwembad kijk heb je een fantastisch uitzicht over de stad. Op de gebedstijden hoor je een stuk of 6 moskees door elkaar ‘zingen.’ Zingen is een groot woord, want het klinkt helemaal nergens naar! Hard en vals! Dit horen we by the way ook elke ochtend om kwart voor 5, fijn hè! ;)
Die avond hebben we voor het eerst aan een van de vele straattentjes gegeten, met onze handen (!). Kip met rijst, uiteraard!
Maandag was onze eerste stagedag. Om half 7 vertrokken we naar Rumah Sakit Pantiwilasa Citarum (ons ziekenhuis). Hier werden we heel hartelijk ontvangen door mas Bayu en mas Aris. Ze vertelde ons alles over onze diensten en we hebben afspraken gemaakt over de stage. We gaan van maandag tot en met donderdag van 7 tot 2 diensten draaien. In het weekend zijn we lekker vrij. We hebben een rondleiding gekregen door het ziekenhuis. Het ziekenhuis is redelijk groot en modern. Er zijn in totaal 8 afdelingen. Alles gaat hier ‘low-speed.’ De verpleegkundigen sloffen hier rustig over de gangen, in tegenstelling tot Nederland, waar iedereen altijd aan het rennen is.
De eerste drie weken hebben we oriëntatie weken, we mogen dan twee dagen op elke afdeling meekijken, om te kijken welke afdeling we het leukst vinden. Vervolgens mogen we twee afdelingen kiezen, waar we dan vervolgens nog ieder 4 weken stage gaan lopen. Na een rondleiding in het ziekenhuis begonnen we onze eerste oriëntatiedag. Onze eerste afdeling is de OK. Wij helemaal blij natuurlijk, want in Nederland gaat dat allemaal niet zo makkelijk, een dagje meelopen op de OK.. Die blijdschap was er snel vanaf, toen we er achter kwamen dat er die dag geen operaties gepland waren. We hebben een beetje rond gekeken op de operatiekamers en in gebrekkig Engels nog wat gekletst met de verpleegkundigen van de OK. Die vonden ons overigens interessanter dan hun werk, want ze wilde natuurlijk weer allemaal met ons op de foto, haha!
De tweede dag begon goed, gelijk 4 operaties mogen bijwonen! Een appendectomie, twee keer een tonsillectomie en een sterilisatie van een vrouw. Dat was superinteressant! ’s Middags waren we al op tijd klaar en hebben we wat rondgesjouwd rondom het hotel. Vanuit ons balkon hadden we een steegje gespot waar we graag een kijkje wilde nemen. Het bleek een soort marktje te zijn, ze verkochten er van alles! Allerlei soorten banaan, kippen, gedroogde visjes, en allerlei soorten groenten en fruit die wij niet kennen. We hebben lekker van de cultuur gesnoven, maar niet te diep want het stonk nogal!
Morgen mogen we meekijken op de verloskamers, daar heb ik ook heel veel zin in!
Verder hebben we nog een hele lijst met leuke dingen die we nog graag willen gaan doen en zien, genoeg te doen dus, ik vermaak me wel!
Bedankt voor het lezen en een dikke kus vanuit Semarang!
Sampai Jumpa!
-
07 April 2015 - 14:45
Hanneke:
Wauw.... Wat veel indrukken, de eerste week! Leuk om te lezen hoe het met jullie gaat!!
Hier hebben we net de paasdagen achter de rug! Succes met je stage en veel plezier samen xx Hanneke Alwin Rens en Wessel -
07 April 2015 - 17:48
Katrien:
Hee dat klinkt goed zeg!!fijn dat jullie zo goed ontvangen zijn en dat jullie veel ruimte krijgen om zo veel te zien!! en dan al meteen mee maar de OK! je zult nog wel veel mee maken daar!
veel plezier samen!!
XXXX van ons pap, Toon Nora en mij!!
-
07 April 2015 - 17:55
Heidi:
Wat een indrukken!! Een ervaring die niemand je ooit nog afpakt! Super interessant en wat een ideaal rooster hebben jullie. Genoeg tijd over om de omgeving goed te leren kennen en cultuur te snuiven. Ben stiekem wel 'n bietje jaloers. ;-)
Geniet ze en werk ze!!
Groetjes vanuit een zonnig Reusel. X -
07 April 2015 - 18:07
Paul:
Dag Willeke,
Die plee in de trein, die heb je toch wel weer zuiver gemaakt hoop ik voor diegenen die na jou kwamen? Wat een indrukken. Ik hoop dat je ze snel kunt verwerken, vooral de mindere. Heel erg veel lol en maak er iets moois van. -
11 April 2015 - 00:49
Miriam:
Geweldig Willeke (en de anderen). Wat een ervaringen en wat een belevenissen! Super.
Genieten, leren, rond kijken en vooral ook interessante dingen doen. Succes met alles daar, laat maar vaak een berichtje achter, leuk om te lezen. Lieve Riethovense groetejs Paul, Bente, Fenna en Miriam. -
14 April 2015 - 20:55
Oma Truusje (Busseltje):
Hallo Willeke.
Hoe is het daar?
Ik hoop dat je het goed naar je zin hebt en dat je en dat je over een paar maanden nog slimmer terug komt! Pas goed op jezelf en nog een fijne stage.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
