Week 3&4 - Sightseeing Semarang!
Door: Willeke
Blijf op de hoogte en volg Willeke
01 Mei 2015 | Indonesië, Semarang
Selamat Pagiiiii! Oftewel goedemorgen! Tijd voor een update vanuit Indonesië! We hebben lekker weekend en dus had ik wat tijd over om mijn reisverslag te posten. Veel plezier met lezen!
Vorige keer ben ik geëindigd in de emergency room (ER). De eerste dag emergency room viel een beetje tegen. Manouk en Marijke waren niet fit en er was niemand die ons mee op sleeptouw nam. We zijn op tijd naar huis gegaan en we hebben gevraagd of ze ons de tweede dag meer uit wilde leggen en meer mee op sleeptouw wilden nemen.
Die avond hebben we onszelf getrakteerd op een lekkere massage, inclusief gezichts- en haar behandeling! Ondanks dat het er best hardhandig aan toe ging, kwamen we allemaal weer lekker ontspannen thuis.
De tweede dag op de ER waren er veel artsen aanwezig die goed Engels spraken. Nu legde ze meer uit en namen ze ons meer mee, gelukkig! Een van de artsen heeft me uitgebreid dingen verteld over de verschillende rituelen als een patiënt sterft en ook over het verzekeringssysteem in Indonesië. Ook heb ik een kijkje mogen nemen in het mortuarium. Verder viel het mij op dat veel van de gevallen die binnengebracht worden op de ER eigenlijk gevalletjes zijn voor de huisarts. Niet zo spoedeisend dus, maar toch ook interessant.
Aangezien we eigenlijk nog helemaal niets van Semarang zelf hadden gezien, was het in het weekend tijd voor een dagje sightseeing Semarang! We hebben Kota Lama (oude Nederlandse binnenstad), Lawang Sewu (huis met 1000 deuren, handelsgebouw van de Nederlandse spoorwegen uit de koloniale tijd) en Masjid … (hele mooie grote moskee) bezichtigd, en natuurlijk kon een bezoekje aan een van de grote shoppingmalls hier in Semarang niet ontbreken. Uiteraard waren er weer de nodige Indonesische ‘groupies’ aanwezig, die allemaal een selfie met ons wilde maken, haha! Na een dagje cultuursnuiven was het tijd voor een feestje! Manouk werd die nacht 21 jaar en dat moest gevierd worden. We zijn met z’n allen naar Eplaza gegaan, een superhippe club midden in de stad, waar zelfs de Indonesiërs korte rokjes dragen! We hebben heel de avond gedanst met de Indonesiërs en er een grooot feest van gemaakt. Dat was zondag wel te merken, haha! We hebben Manouk getrakteerd op een ontbijtje op bed en natuurlijk was er taart! We hebben lekker een dagje gelambald en zijn ’s avonds naar een restaurantje geweest, in een wijk ala Beverly Hills, (meeeega expensive, nog nooit zulke grote huizen gezien!!) met een prachtig uitzicht op de stad. We hebben allemaal twee(!) borden spaghetti op, heeeerlijk een keer iets anders dan rijst of mie!
Na het weekend hadden we onze oriëntatiedagen op de kinderafdeling. Qua verpleging niet erg uitdagend, aangezien de ouders van de kindjes eigenlijk alle zorg verlenen, maar wel een gezellig team. Medicatie ronddelen en controles doen behoren tot de hoofdtaken van de dag. Alle patiëntjes hebben een eigen bakje met allemaal vieze drankjes er in, tenminste ik denk dat het heel vies is, want bijna alle kindjes beginnen heel hard te huilen als ze ons aan zien komen met de drankjes!
Verpleegkunde zijn in dit ziekenhuis trouwens niet alleen verpleegkundigen, maar ook gelijk de administratieve medewerkers. Ze zijn ongeveer 1/3 van hun tijd bezig met de administratie. Dat is voor ons niet zo leuk, aangezien wij daar niks in kunnen bijdragen. In de tussentijd werken we aan opdrachten voor school of, zoals nu, aan onze reisverslagen!
Ook hebben we vorige week twee dagen op de interne geneeskunde meegelopen. Qua ziektebeelden wel interessant, maar helaas weinig aandacht voor de stagiaires. Maar gelukkig hadden we weer een weekend voor de boeg om naar uit te kijken!
Vorig weekend zijn we samen met Yogi de bergen in geweest. Via een wandelroute die dwars door de Indonesische jungle liep zijn we naar Curung Lawe (een grote waterval) geklauterd, waarbij Manouk, onze pechvogel, bijna geplet werd door een rotsblok die naar beneden kwam rollen!
Na dit avontuur zijn we doorgereden naar gedong sedong. Dit zijn 9 hindoeistische tempels, verspreid over een berg. Helaas begon het bij onze tweede tempel keihard te regenen en viel ons bezoekje aan de overige 7 tempels letterlijk in het water. We zijn op zoek gegaan naar een hotelletje voor de nacht en kwamen uit bij Umbul Semukti. Een waterbron in de bergen. Heel toevallig was er bij het aangelegen resort nog precies één kamer vrij, waar we met z’n allen in konden! Vanuit ons kamertje hadden we uitzicht over de vallei, echt super mooi! De volgende dag zijn we een kijkje gaan nemen in het adventure park en hebben we getokkeld over de bergen .
Helaas begon het ook die dag weer hard te regenen. In de middag zijn we weer terug gereden naar ons appartement.
Op de ‘gewone’ doordeweekse avondjes zitten we vaak in het appartement, aan het zwembad of doen we een boodschapje in de supermarkt, en eten we in de avond lekkere take-away nasi goreng van een van de straattentjes. We hebben er nu een ontdekt die de allerlekkerste nasi goreng kan maken. Het is een soort van live cooking show bij deze beste man in het tentje. Hij gooit van allerlei kruiden en specerijen in zijn hete wokpan en het ruikt er heerlijk! Hij vraagt ons altijd of we pittig willen of niet, wij zeggen dan altijd ‘sedikit, sedikit!’ Wat ‘een klein beetje!’ betekend. Een klein beetje is hier namelijk al behoorlijk spicy! Wel heel lekker! En er zijn nog zó veel dingen die we nog moeten proeven!
Maandag begonnen we aan ons laatste weekje oriëntatie, op de kraamafdeling! Soooo cute al die Indonesische baby’tjes! We mochten helpen met de baby’s in badje doen, en na het badderen pakten we de baby’s in als kleine worstenbroodjes, schattig!
Maandagavond zijn mama en tante Stella gearriveerd! Jeeeeej! Ik was aan het wachten op een berichtje van mam of ze veilig geland waren, en toen stonden ze ineens voor de deur! Surprise!
Veel tijd om bij te kletsen hadden we helaas niet, want het was al laat, ze hadden een lange reis achter de rug en wij moesten er natuurlijk de volgende ochtend weer vroeg uit voor onze tweede dag op de kraamafdeling!
Dinsdagmiddag ben ik met mama en Stella de stad in geweest en hebben we een aantal bezienswaardigheden in Semarang bekeken. In de avond heb ik ze meegenomen naar de massagesalon en hebben we gegeten in ons favoriete straattentje. Daarna kon een drankje op het dakterras van ons hotel natuurlijk niet ontbreken. Ze vonden het heerlijk!
Woensdag zijn we op de verpleegkunde opleiding geweest. Dat was heel leuk! De studenten van hier hadden een presentatie voorbereid over de opbouw van hun opleiding, en wij mochten vertellen over onze opleiding in Nederland! Als afsluiter hebben we ze het liedje ‘’hoofd, schouders knie en teen’’ geleerd, haha!
’s Avonds hebben we met z’n allen gegeten aan de haven van Semarang, en ook dat was weer heel gezellig en lekker!
Donderdag was alweer het laatste dagje dat mama en Stella hier waren. We hebben ze een rondleiding door het ziekenhuis gegeven en ’s middags zijn we nog naar een grote markt geweest, waar ze echt álles verkopen! Toen was het weer tijd om afscheid te nemen.. Maar niet voor heel lang want ik zie ze volgend weekend nog even, als ze weer terug naar Nederland gaan vliegen.
Gisterenavond was het tijd voor een nieuwe sportieve activiteit. Ik heb mijn conditie de afgelopen weken een beetje op peil gehouden door te hardlopen op de loopband en door baantjes te zwemmen, en gisteren mocht ik dat in de praktijk laten zien. Er is hier een hardloopgroep, Semarang runners genaamd, die 3x in de week hardlopen door de stad. Daar hebben we gisteren mee meegedaan en dat was echt superleuk! Voor herhaling vatbaar!
Dit weekend hebben we verder een lekker chill weekendje. We gaan naar de bios (dat kost hier maarliefst twee euro), en we gaan lekker uitrusten van afgelopen week.
Het was een topweekje met mama en Stella! Ze hebben me echt weer in laten zien hoe bijzonder het eigenlijk is om hier te zijn!
Zo, dat was het wel weer voor deze keer! Superleuk dat jullie het weer gelezen hebben, dankjewel!
Foto’s komen weer op Facebook! Kusjessss!
Vorige keer ben ik geëindigd in de emergency room (ER). De eerste dag emergency room viel een beetje tegen. Manouk en Marijke waren niet fit en er was niemand die ons mee op sleeptouw nam. We zijn op tijd naar huis gegaan en we hebben gevraagd of ze ons de tweede dag meer uit wilde leggen en meer mee op sleeptouw wilden nemen.
Die avond hebben we onszelf getrakteerd op een lekkere massage, inclusief gezichts- en haar behandeling! Ondanks dat het er best hardhandig aan toe ging, kwamen we allemaal weer lekker ontspannen thuis.
De tweede dag op de ER waren er veel artsen aanwezig die goed Engels spraken. Nu legde ze meer uit en namen ze ons meer mee, gelukkig! Een van de artsen heeft me uitgebreid dingen verteld over de verschillende rituelen als een patiënt sterft en ook over het verzekeringssysteem in Indonesië. Ook heb ik een kijkje mogen nemen in het mortuarium. Verder viel het mij op dat veel van de gevallen die binnengebracht worden op de ER eigenlijk gevalletjes zijn voor de huisarts. Niet zo spoedeisend dus, maar toch ook interessant.
Aangezien we eigenlijk nog helemaal niets van Semarang zelf hadden gezien, was het in het weekend tijd voor een dagje sightseeing Semarang! We hebben Kota Lama (oude Nederlandse binnenstad), Lawang Sewu (huis met 1000 deuren, handelsgebouw van de Nederlandse spoorwegen uit de koloniale tijd) en Masjid … (hele mooie grote moskee) bezichtigd, en natuurlijk kon een bezoekje aan een van de grote shoppingmalls hier in Semarang niet ontbreken. Uiteraard waren er weer de nodige Indonesische ‘groupies’ aanwezig, die allemaal een selfie met ons wilde maken, haha! Na een dagje cultuursnuiven was het tijd voor een feestje! Manouk werd die nacht 21 jaar en dat moest gevierd worden. We zijn met z’n allen naar Eplaza gegaan, een superhippe club midden in de stad, waar zelfs de Indonesiërs korte rokjes dragen! We hebben heel de avond gedanst met de Indonesiërs en er een grooot feest van gemaakt. Dat was zondag wel te merken, haha! We hebben Manouk getrakteerd op een ontbijtje op bed en natuurlijk was er taart! We hebben lekker een dagje gelambald en zijn ’s avonds naar een restaurantje geweest, in een wijk ala Beverly Hills, (meeeega expensive, nog nooit zulke grote huizen gezien!!) met een prachtig uitzicht op de stad. We hebben allemaal twee(!) borden spaghetti op, heeeerlijk een keer iets anders dan rijst of mie!
Na het weekend hadden we onze oriëntatiedagen op de kinderafdeling. Qua verpleging niet erg uitdagend, aangezien de ouders van de kindjes eigenlijk alle zorg verlenen, maar wel een gezellig team. Medicatie ronddelen en controles doen behoren tot de hoofdtaken van de dag. Alle patiëntjes hebben een eigen bakje met allemaal vieze drankjes er in, tenminste ik denk dat het heel vies is, want bijna alle kindjes beginnen heel hard te huilen als ze ons aan zien komen met de drankjes!
Verpleegkunde zijn in dit ziekenhuis trouwens niet alleen verpleegkundigen, maar ook gelijk de administratieve medewerkers. Ze zijn ongeveer 1/3 van hun tijd bezig met de administratie. Dat is voor ons niet zo leuk, aangezien wij daar niks in kunnen bijdragen. In de tussentijd werken we aan opdrachten voor school of, zoals nu, aan onze reisverslagen!
Ook hebben we vorige week twee dagen op de interne geneeskunde meegelopen. Qua ziektebeelden wel interessant, maar helaas weinig aandacht voor de stagiaires. Maar gelukkig hadden we weer een weekend voor de boeg om naar uit te kijken!
Vorig weekend zijn we samen met Yogi de bergen in geweest. Via een wandelroute die dwars door de Indonesische jungle liep zijn we naar Curung Lawe (een grote waterval) geklauterd, waarbij Manouk, onze pechvogel, bijna geplet werd door een rotsblok die naar beneden kwam rollen!
Na dit avontuur zijn we doorgereden naar gedong sedong. Dit zijn 9 hindoeistische tempels, verspreid over een berg. Helaas begon het bij onze tweede tempel keihard te regenen en viel ons bezoekje aan de overige 7 tempels letterlijk in het water. We zijn op zoek gegaan naar een hotelletje voor de nacht en kwamen uit bij Umbul Semukti. Een waterbron in de bergen. Heel toevallig was er bij het aangelegen resort nog precies één kamer vrij, waar we met z’n allen in konden! Vanuit ons kamertje hadden we uitzicht over de vallei, echt super mooi! De volgende dag zijn we een kijkje gaan nemen in het adventure park en hebben we getokkeld over de bergen .
Helaas begon het ook die dag weer hard te regenen. In de middag zijn we weer terug gereden naar ons appartement.
Op de ‘gewone’ doordeweekse avondjes zitten we vaak in het appartement, aan het zwembad of doen we een boodschapje in de supermarkt, en eten we in de avond lekkere take-away nasi goreng van een van de straattentjes. We hebben er nu een ontdekt die de allerlekkerste nasi goreng kan maken. Het is een soort van live cooking show bij deze beste man in het tentje. Hij gooit van allerlei kruiden en specerijen in zijn hete wokpan en het ruikt er heerlijk! Hij vraagt ons altijd of we pittig willen of niet, wij zeggen dan altijd ‘sedikit, sedikit!’ Wat ‘een klein beetje!’ betekend. Een klein beetje is hier namelijk al behoorlijk spicy! Wel heel lekker! En er zijn nog zó veel dingen die we nog moeten proeven!
Maandag begonnen we aan ons laatste weekje oriëntatie, op de kraamafdeling! Soooo cute al die Indonesische baby’tjes! We mochten helpen met de baby’s in badje doen, en na het badderen pakten we de baby’s in als kleine worstenbroodjes, schattig!
Maandagavond zijn mama en tante Stella gearriveerd! Jeeeeej! Ik was aan het wachten op een berichtje van mam of ze veilig geland waren, en toen stonden ze ineens voor de deur! Surprise!
Veel tijd om bij te kletsen hadden we helaas niet, want het was al laat, ze hadden een lange reis achter de rug en wij moesten er natuurlijk de volgende ochtend weer vroeg uit voor onze tweede dag op de kraamafdeling!
Dinsdagmiddag ben ik met mama en Stella de stad in geweest en hebben we een aantal bezienswaardigheden in Semarang bekeken. In de avond heb ik ze meegenomen naar de massagesalon en hebben we gegeten in ons favoriete straattentje. Daarna kon een drankje op het dakterras van ons hotel natuurlijk niet ontbreken. Ze vonden het heerlijk!
Woensdag zijn we op de verpleegkunde opleiding geweest. Dat was heel leuk! De studenten van hier hadden een presentatie voorbereid over de opbouw van hun opleiding, en wij mochten vertellen over onze opleiding in Nederland! Als afsluiter hebben we ze het liedje ‘’hoofd, schouders knie en teen’’ geleerd, haha!
’s Avonds hebben we met z’n allen gegeten aan de haven van Semarang, en ook dat was weer heel gezellig en lekker!
Donderdag was alweer het laatste dagje dat mama en Stella hier waren. We hebben ze een rondleiding door het ziekenhuis gegeven en ’s middags zijn we nog naar een grote markt geweest, waar ze echt álles verkopen! Toen was het weer tijd om afscheid te nemen.. Maar niet voor heel lang want ik zie ze volgend weekend nog even, als ze weer terug naar Nederland gaan vliegen.
Gisterenavond was het tijd voor een nieuwe sportieve activiteit. Ik heb mijn conditie de afgelopen weken een beetje op peil gehouden door te hardlopen op de loopband en door baantjes te zwemmen, en gisteren mocht ik dat in de praktijk laten zien. Er is hier een hardloopgroep, Semarang runners genaamd, die 3x in de week hardlopen door de stad. Daar hebben we gisteren mee meegedaan en dat was echt superleuk! Voor herhaling vatbaar!
Dit weekend hebben we verder een lekker chill weekendje. We gaan naar de bios (dat kost hier maarliefst twee euro), en we gaan lekker uitrusten van afgelopen week.
Het was een topweekje met mama en Stella! Ze hebben me echt weer in laten zien hoe bijzonder het eigenlijk is om hier te zijn!
Zo, dat was het wel weer voor deze keer! Superleuk dat jullie het weer gelezen hebben, dankjewel!
Foto’s komen weer op Facebook! Kusjessss!
-
01 Mei 2015 - 11:11
Hanneke:
Hey Willeke...
Wat een avonturen -
01 Mei 2015 - 11:17
Hanneke:
Poging 2: wat super, om te lezen dat jullie het zo naar de zin hebben. Heb je al voor een afdeling gekozen?
Doe jullie mam en Stella de groeten en ik kijk nu al uit naar je volgende verhaal -
01 Mei 2015 - 11:18
Hanneke:
Een dikke kus van ons -
01 Mei 2015 - 11:20
Willeke Van Sambeek:
Hoi tante!
Ja we gaan de komende 4 weken op de emergency room stage lopen en daarna 4 weken op de kraamafdeling!
Ik zal ze de groeten doen, kusjes en groetjes terug! -
02 Mei 2015 - 20:16
Rianne:
Hallo willeke, vanavond eindelijk je verhalen eens gelezen. Volgens mij hebben jullie het daar reuze naar jullie zin. Fijne tijd nog, en doe de groeten aan mijn lieve zusje.
Groeten uit Hoogeloon -
03 Mei 2015 - 21:58
Heidi:
Haha, ik had graag die Indonesische "worstenbroodjes" gezien!! :-)
Wat fijn dat je een topweek hebt gehad met je lieve moeder en tante Stella.
Leuk om je verslagen te lezen Willeke!
Wat een belevenissen.
Groetjes maar weer, ook aan Marijke en Manouk! -
06 Mei 2015 - 12:25
Harry:
heel leuke verslagen van de verpleegsters ,die stage lopen en veel eten van de lekkere bami en andere mie gerechten, maar denk aan je lijn dat je niet als een papzak naar Nederland terugkomt want dan is het: eigen schuld dikke buik. Nog fijne dagen in Semarang.
Opa harrie -
07 Mei 2015 - 21:48
Opa Coppelmans:
Mooie verhalen, spannende belevenissen, jullie hebben daar onvergetelijke indrukken opgedaan denk ik. Fijn dat je moeder en Stella een stukje met jullie mee mochten beleven. Wij zien uit naar jullie volgende relaas. Opa Geert en Oma Ellen -
12 Mei 2015 - 12:33
Katrien:
Willeke het was GEWELDIG! Dank je voor de heerlijke dagen bij jou in Semarang en de tips om onze vakantie onvergetelijk te maken. We hebben zo veel gezien en gedaan. Geweldig! Fijn om te zien dat jullie het zo goed maken samen. Een hele ervaring! Xxx mama -
14 Mei 2015 - 18:29
Ruud Cecile Bram En Tim:
Hallo Willeke leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt. Wij wensen jou nog veel succes met je stage en nog heel veel plezier. Groetjes van de bakkertjes uit Hapert.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
